“Rare naam, ik heb geen zeehond gezien?” Klopt! De naam verwijst naar vroeger. Naar een nabij gelegen zandplaat in de Zuyderzee: de Robbeplaat (zonder-n-). Bij laag water (eb) kwamen hier de zeehonden uitrusten. Maar toen de Afsluitdijk een feit werd, was het óver met eb en vloed aan de Zuidkant. Zeehonden (de grijze en de rob) zie je nu op de Waddenzee (n.b. vertrek vanuit Den Oever).

Het Bos
Het is een jong bos. De polder Wieringermeer werd in 1930 drooggelegd maar het verhaal van nu begint in 1945. Vlak voor het einde van WO|| werd de IJsselmeerdijk opgeblazen. De polder liep onder, alles verwoest -dus ook alle reeds geplante bomen. Dus: hop! Polder weer leegmalen en gewoon overnieuw beginnen. Nu bleek het noordoostelijke deel van de polder niet zo geschikt te zijn voor landbouw. Dus wat doen we? Bomen planten! En ze groeiden als een tierelier. Eiken, beuken, esdoorns, populieren, elzen en meer. Ze groeiden zelfs sneller en hoger dan verwacht. Hoe zullen we het bos noemen, even denken, het Robbenoordbos. Een heerlijk gevarieerd bos waar veel te ontdekken valt.

Kijk, speur en geniet
Kijk goed om u heen: wilde hyacinten, de berenklauw en dáár- de bitterzoet, een maarts viooltje, de wespen orchis en bosjes sneeuwklokjes. Kijk omlaag en let op de sporen van een haas of konijn, hée... hier liep een vos, en daar zie je de wissels van reeën. Pas op, stap niet op dat egeltje. En wat flappert daar hoog tussen de bomen? Een havik? Een ruige dwergvleermuis? Als u dat niet zo snel herkent, geen zorgen, dan leren we u het wel vanuit het bos roept! En wees gerust: in het bos lopen zoveel weggetjes en paden dat u nauwelijks kunt verdwalen. Desnoods strooi je broodkruimels.